Een overvol plein
die zaterdag in Parijs
Ze zit op een bank benen gespreid
brede kousenband onder een oude bloemenjurk
rond dungeworden haar
een streepjessjaal gestrikt
Hoe meer ik naar haar kijk
des te mooier ik haar vind
Ze peinst voor zich uit
in haar blik schuilt alleen-zijn
schichtig, telkens met één oog dicht
zoekt ze de ander
een hand in haar hand
een glimlach zo puur
Haar illusie vandaag
is zuurstof voor morgen
mirre op een muffe mansarde
© Liesbeth Aerts, 2005