De ochtend groeit in grijs en grauw
Stilte geurt
naar dood en kiemend zaad
Het licht speelt met een nieuwe dag
voert zekerheden, chaos en ontij aan
Daarbuiten schreeuwt de wereld
verstard en verblind
ontwricht hij het licht
ondraaglijk gesluierd in zwart-wit
tevergeefs alweer
© Liesbeth Aerts, 2008
Tussen slapen en waken
over blauw in rustgevend groen
ontwaar ik cirkels van toen
Bloeiende twijgen
geworteld in donkere aarde
vullen hun schaduw
met zwijgen
De klank van de zuigende spade
waaraan onze dromen haakten
© Liesbeth Aerts, 2009
In een bed van Tijd
op de grens van het Nu
nestelt het ogenblik
in het stille Nu, ademt het Al
molenwiekt de echo van verovering
Vensterloze volheid
tot nevel verdicht
vastgelopen in
de afgrond van de beslisser
onbeslist
slibt langzaam dicht
In het nuluur stilgevallen
loskgekomen uit de ruis van twijfel
plooit, ontplooit zich
een vluchtlijn
bevrijd
© Liesbeth Aerts, 2011
Licht
in avondblauw
zoekt het kind op wat stro
Eenzamen zwijgen aan de muur
kou perst hun matte blikken leeg
paarse handen smeken
Ik hoor hun stilte
Men loopt voorbij
verstikt in glitter en
opgeklopte woorden
Waar is
de adem van het kind
de geur van dennenhout en kaarslicht
de klank van hem in mij
Ik ril
het huilt vanbinnen
wat moet ik met al dat licht?
© Liesbeth Karolina Aerts